Հայկական Երուսաղէմի արուեստագէտներու ընտրանին ներկայացնող դէմք մը ոչ եւս է այսօր: Անդարձ մեկնողի անունն է Ստեփան Գարագաշեան:
Կաւագործ՛ որուն պապենական արուեստանոցի պատմութիւնն կ'երթայ մինչեւ անցեալ դարու սկիզբները, երբ անուանի Յովհաննէսեաններու եւ Պալեաններու զուգահեռ նաեւ Գարագաշեաններու պապը անգլիացիներու խնդրանքով ժամանած Է Երուսաղէմ, իր մասնակցութիւնը բերելու Երուսաղէմի մեծ Մզկիթի յախճապակեայ զարդարանքների վերաթարմացման:
Այնուհետեւ Գարագաշեաններու հետ իմ անմիջական ծանօթութիւնը ծայր կ'առնէր Հ.Մ.Ը.Մի ակումբէն, ուր տեղի մուտքին ճիշտ հանդիպակաց պատին կը հանգչէր անկախ Հայաստանի հանրապետութեան զինանշանը: Այնուհետեւ բոլորովին աւելին հարուստ գունաւորումով թէ զարդարանքով որմէ կարելի չէր պարզապէս աննկատ անցնիլ:Պայման էր, մանաւանդ որեւէ նորեկի համար ,հարց տալ, թէ որո՞ւ գործն էր այս ու պատասխանը չէր ուշանար, ԳԱՐԱԳԱՇԵԱՆՆԵՐՈՒ:
Իրականութեան մէջ մինչեւ պահս ալ ինձ յստակ չէ Գարագաշեաններու ընտանիքի որ՞ մէկ անդամին գործն էր այդ, երբ՞ էր պատրաստուէր հակառակ որ գոյներու փայլքն մանաւանդ արեան գոյն կարմիրը ՛ շատ հեռուն չէին յուշեր:
Ամենայն դէպս իմ աչքին կը պատկերանար նորոգ հանգուցեալ ՍՏԵՓԱՆ ԳԱՐԱԳԱՇԵԱՆԸ , որն անմիջական ներկայութիւն չէր մեր միութենական կեանքին մէջ, բայց անպայման ունէր իր պատկառելի տեղը :Ան ամէն տարեմուտի կը դիմաւորէր մեզ, երբ Հ..Մ.Ը.Մ. ի օրացոյցը մեր ձեռքերուն մեծ հաճոյքով կը ժամանէինք իր տուն:
Պարոն Ստեփան թէ տիկին Միլինէ՛ ի տարբերութիւն շատ շատերո ւ ուղղակի բացայայտ ուրախութեամբ եւ պահու իւրայատուկ տրամադրութեամբ կը դիմաւորէին Հ.Մ.Ը.Մի վարչութեան ներկայացուցիչները , կարծես միութենական կեանքէ տարուայ մը բացակայութիւնը կամրջելու անծածկելի ճիգով:
Ու այդ պահուն ընթացքին Պարոն ՍՏԵՓԱՆՆ ինչեր ունէր «տալիք առնելիք» : Թէկուզ ըստ երեւոյթի բացակայ՛ այնուհետեւ ան ներկան էր մեր հայ կեանքին , հայոց տագնապներուն մարտահրաւէրներուն, նահանջներուն, վերջապէս հայ էր ՛,մեծատառով հայ՛ գաղափարով անկախական, ու վերջապէս ինչպէս բացատրել այդ ոգիով ու ներշնչումով պատրաստուած ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ զինանշանը:
Ընկեր Ստեփան հողը թող թեթեւ գայ վրադ:
Մխիթարութիւն հարազատներուդ եւ Աստուած հոգիդ լուսաւորէ:
Սերոբ Սահակեան