9.09c
Երեվան
շբթ, հկտ 11
Հալէպահայ ազգային գործիչ ՝ Մաթիկ էպլիղաթեան կը գրէ՝
«Շուշիի հայկականութեան մասին տգէտ ղեկավարը, կը հաստատէ թէ որպէս ձախորդ թղթակից, անտեղեակ է Հայ մշակոյթի պատմութենէն:
1912 թուականին Հայ տպագրութեան չորս հարիւր ամեակին առիթով, Կոստանդնուպոլսոյ մէջ ԹԷՈԴԻԿի հեղինակութեամբ լոյս տեսած ՏԻՊ ու ՏԱՌ հատորը, կը ներկայացնէ աշխարհասփիւռ Հայ տպարաններու եւ տպագրիչներու պատմութիւնը:
Հայաստան աշխարհի մէջ հնագոյն տպարանը հաստատուած է ՎԱՂԱՐՇԱՊԱՏ (ԷՋՄԻԱԾԻՆ) 1771-ին, այս շարքին մէջ յիշատակելի է ՝ ՇՈՒՇԻ 1832-ին, ՊԱՔՈՒ 1864-ին, ԵՐԵՒԱՆ 1880-ին, ԳԱՆՁԱԿ 1901-ին, ԳՈՐԻՍ 1910-ին:
Շուշիի հայկականութեան մասին հաստատող այս հրատարակութեան մէջ, կը տեսնենք նաեւ ՊաՔուի եւ Գանձակի հայկականութիւնը, երբ տակաւին Ազերի կոչուած ժողովուրդը հեռու էր մշակոյթէ»։
