7.09c
Երեվան
հնգ, հկտ 03
Ամերիկայի Հայ Ավետարանչական
ընկերակցության (AMAA)
գործադիր տնօրեն Զավեն Խանջյանն գրում է՝
«Ջուրը եռում է, - հեռախոսից լսվում էր նրա ազդու ու սիրալիր ձայնը, - ձեզ ենք սպասում»: Կապը, որը զարգացել էր հեռակա կարգով, տեղափոխվել էր Կալիֆոռնիայի Գլենդեյլ քաղաքի թաղամաս: Որպես հարեւաններ՝ ես եւ Սոնան երկար ժամանակ վայելում էինք պատվելի Պարգեւի եւ Արմինեի ընկերակցությունը, իսկ նրա ցավալի մահից հետո՝ պատվելիի եւ Ագնեսի: Հարավային Կալիֆոռնիան օրհնվեց ժամանակակից պատմության մեջ ամենահայտնի հայ ավետարանական մտավորականներից մեկի ներկայությամբ: Պատվելի Պարգեւ Դարակչյանը հեռատես էր, էներգիայով լեցուն, օժտված ճանաչողական գանձերով, սոցիալական հմտություններով, հումորի զգացումով եւ անքննելի հավատքով:
Նա իր կոչումն ուշ սկսեց, բայց պատանեկության տարիներին ժամանակ չխնայեց ինքնակրթվելու համար, այնքան, որ երեսուն տարեկանում քոլեջ ընդունվելիս Պարգեւ Դարակչյանը հանրագիտարանային գիտելիքներ էր ձեռք բերել հայոց պատմության, գրականության եւ աստվածաբանության մեջ: 20-րդ դարի երկրորդ կեսին մեծացած Մերձավոր Արեւելքի հայ երիտասարդության սերունդները պատվելի Պարգեւին հանդիպեցին Մերձավոր Արեւելքի Հայ Ավետարանական Եկեղեցիների Միության պաշտոնական հրատարակություններ «Պատանեկան արձագանք»-ի եւ «Ջանասեր»-ի էջերում: Նա խրախուսեց եւ ոգեշնչեց նրանց գրել՝ հնարավորություն ընձեռելով շատերին հայտնվել հրատարակությունների էջերում։ Պատվելի Պարգեւն ուներ յուրահատուկ խորը եւ հարուստ ձայն, որով նա շռայլորեն հռչակում էր հավատքը եւ գովերգում արժանապատիվ ազգային ինքնությունը։ Պատվելի Պարգեւը լավագույնս ըմբռնեց իր հայ ավետարանական արմատներն ու ինքնությունը եւ մեծահոգաբար լուսաբանեց դրանք իր գրվածքներում: Նրա՝ «Հայ ավետարանական ինքնություն», «Անփոխարինելի ժառանգություն» եւ այլ գրքերը դասագրքային չափորոշիչներ են, որոնք պետք է լինեն ուսումնական ծրագրի մաս բոլոր նրանց համար, ովքեր ձգտում են ներդրում ունենալ Տիրոջ ծառայության մեջ: Տասնամյակներ շարունակ պատվելի Պարգեւի «համախոհներն» այն երիտասարդներն էին, ովքեր այնքան շատ էին սիրում նրան, որ վերջինիս պսակեցին «շեֆ» կոչումով: Պատվելի Պարգեւը ողորմությամբ իր գիտելիքները բաժանեց ուրիշներին: Լինի եկեղեցիների ամբիոններից, թե դասախոսությունների սրահներից, նա կրթեց, խոկաց եւ լուսավորեց շատերին Բեյրութից, Չիկագոյից, մինչեւ Լոս Անջելես: Չնայած հայ ավետարանական պատկանելության իր խորաթափանց զգացմանը, պատվելի Պարգեւը հովիվ էր բոլորի համար: Նրա ծառայությունը Չիկագոյի Հայ Ավետարանական եկեղեցում ոսկե դար էր այն համայնքի համար, որտեղ նրան մեծապես փնտրում էին՝ դասավանդելու, քարոզելու, դասախոսելու եւ ղեկավարելու համար: Չնայած իր մտավոր գծերին՝ պատվելի Պարգեւը ժողովրդական մարդ էր։ Նա սիրում էր ընկերակցությունը, հաց էր կտրում, երգում, ուրախանում եւ թղթախաղ էր խաղում: Լինելով ավետարանիչի որդի՝ նրա այդ ոգին դրսեւորվեց Դարակչյան թոռան մեջ, որը ծառայություն է բերում Տիրոջը քրիստոնեական դաշտում:
Պատվելի Պարգեւ Դարակչյանը 20-րդ դարի երկրորդ կեսի հայ ավետարանականների բաբախող սիրտն ու ղողանջող խիղճն էր: Բնութագրեր եւ համոզմունքներ, որոնք օրեցօր նոսրանում են։
Ամերիկայի Հայ Ավետարանչական ընկերակցության անունից մեր սրտանց ցավակցություններն ենք հայտնում նրա կնոջը՝ Ագնես Անդրեասյան Դարակչյանին, դուստրերին՝ Անիին եւ Հուրիին, նրանց ընտանիքներին եւ փեսային՝ AMAA-ի նախագահ դոկտոր Նազարեթ Դարակչյանին:
Թող մեր Տեր Աստվածն Իր առատ շնորհով մխիթարի Դարակչյան ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամին, եւ թող պատվելի Պարգեւի ժառանգությունը շարունակի օրինակ ծառայել հայ երիտասարդության ներկա սերունդներին։
