image

Քեսապի թատերական միաւորը ելոյթ ունեցաւ Հալէպի մէջ. Ներկայ էր թեմակալ Առաջնորդը (Լուսանկարներ)

Քեսապի թատերական միաւորը ելոյթ ունեցաւ Հալէպի մէջ. Ներկայ էր թեմակալ Առաջնորդը (Լուսանկարներ)

Օրերս Քեսապի «Համօ Օհանջանեան» մասնաճիւղի թատերախումբը Հալէպի մէջ հանդէս եկած է Ալեքսանդր Սարուխանի «Մենք Հայերէն Չենք Գիտեր» կատակերգական ներկայացումով։ 

Նշենք, որ Բերիոյ Հայոց Թեմի Բարեջան Առաջնորդ Գերշ. Տ. Մակար Ս. Արք. Աշգարեան ներկայ եղած է մոջոցառման, որ կայացած է անոր բարձր հովանաւորութեամբ եւ Համազգայինի Սուրիոյ Շրջ. Վարչութեան կազմակերպութեամբ։

Այս մասին «Արեւելք» տեղեկացաւ Հալէպի «Գանձասար»էն, որ այս մասին կը գրէ՝

Հալէպահայ հանդիսատեսը առիթը ունեցաւ վայելելու Քեսապէն ժամանած «Համօ Օհանջանեան» Մասնաճիւղի թատերախումբին կատակերգական ներկայացումը, ծանօթանալու նոր դերակատարներու եւ ըմբոշխնելու հայկական մեր իրականութեան մէջ յոռի երեւոյթներ քննատադող Սարուխանի երգիծական ոճը։

Արդարեւ, հովանաւորութեամբ Բերիոյ Հայոց Թեմի Բարեջան Առաջնորդ Գերշ. Տ. Մակար Ս. Արք. Աշգարեանի,  կազմակերպութեամբ Համազգայինի Սուրիոյ Շրջ. Վարչութեան,

Կիրակի, 14 Ապրիլ 2024-ին, երեկոյեան ժամը 7:00-ին, Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ սրահէն ներս տեղի ունեցաւ Քեսապէն ժամանած Համազգայինի «Համօ Օհանջանեան» մասնաճիւղի թատերախումբին Ալեքսանդր Սարուխանի «Մենք Հայերէն Չենք Գիտեր» կատակերգութեան ներկայացումը, բեմադրութեամբ Նայիրի Կարճիկեան-Մելքոնեանի:

Ներկայացումը դիտելու եկած էին Առաջնորդ Սրբազան Հայրը, հոգեշնորհ հայր սուրբեր, արժանապատիւ քահանայ հայրը, պատուելին,  Ազգ. վարչութեան, Պատկան Մարմինի, Համազգայինի եւ ՀՕՄ-ի Կեդր. վարչութեանց,  հալէպահայ մշակութային, մարզական եւ բարեսիրական միութիւններու ներկայացուցիչներ եւ խուռներամ հանդիսատեսներ։

Բեմը կը ներկայացնէր հայկական օջախ մը։ Տան ճակտին կախուած էր Ս. Մեսրոպ Մաշտոցի հայ գիրերու գիւտին յայտնաբերման առնչուող պատկերը։ Հանդիսատեսը հետաքրքրութեամբ կը սպասէր ներկայացումին։

Սուրիոյ եւ Հայաստանի զոյգ  քայլերգներու ունկնդրութենէն ետք, ներկաները մէկ վայրկեան յոտնկայս յարգեցին յիշատակը մեր բոլոր նահատակներուն։

Համազգայինի Սուրիոյ Շրջ. Վարչութեան ատենադպրուհին յայտարարեց ելոյթին սկիզբը։

Քեսապ հայաւանի  բոյրն ու շունչը իրենց հետ բերած տարբեր տարիքի համազգայնական դերակատարներ ներկայացուցին սփիւռքահայ հանրահռչակ երգիծաբան եւ ծաղրանկարիչ Ալեքսանդր Սարուխանի «Մենք Հայերէն Չենք Գիտեր» կատակերգութիւնը՝ ներկայ տագնապներուն առնչելով զայն։

Կատակերգութիւնը ե՛ւ  ծիծաղաշարժ էր, ե՛ւ դաստիարակիչ։

Նիւթը կեդրոնացած էր այնպիսի կերպարներու վրայ, որոնք արհամարհելով ազգային պատկանելիութիւնը, օտարամոլութենէ կուրացած կը թերագնահատէին հայկականը եւ առանց հասկնալու կ՚իւրացնէին օտար բարքեր, նոյնիսկ անտեսելով օտարներու թերութիւնները։

Անոնք, սակայն, ներկայացման վերջաւորութեան անդրադառնալով իրենց սխալ մտածողութեան՝ պիտի վերադառնային իրենց ազգային արմատներուն ու սորվէին հայոց այբուբենը իրենց երեխաներուն իսկ դիմելով:

Մէկ ու կէս ժամ տեւողութեամբ, երկու արարներով ներկայացուած թատրերգութիւնը օտարին ծանօթանալով մէկտեղ հայկականը չուրանալու, զայն արժեւորելու պատգամ կը փոխանցէր։

Հալէպահայ հանդիսատեսը ծափողջոյններով ողջունեց ու գնահատեց տարուած աշխատանքը։

Ներկայացումէն ետք, Համազգայինի Սուրիոյ  Շրջ. Վարչութեան անդամ Մարինա Չիլ Աբօշեան-Պօղիկեան խօսք առնելով  շնորհակալութիւն յայտնեց Քեսապի հոգեւոր տեսուչ  հոգեշնորհ Տ. Եսայի Աբեղայ Էօրտէքեանին, Համազգայինի  «Համօ Օհանջանեան» Մասնաճիւղի թատերախումբին եւ բեմադրիչ Նայիրի Կարճիկեան- Մելքոնեանին, անոնց անձնուէր աշխատանքին եւ հաճելի ներկայացումին համար։ Ապա բեմ հրաւիրեց Բերիոյ Հայոց Թեմի Բարեջան Առաջնորդ Գերշ. Տ. Մակար Ս. Արք. Աշգարեանը եւ Համազգայինի Սուրիոյ Շրջ. Վարչութեան ատենապետ Ռաֆֆի Սիւլահեանը՝ յուշանուէրով պատուելու թատերախումբի բեմադրիչ Նայիրի Կարճիկեան-Մելքոնեանը։

Աւարտին, Մակար սրբազան իր սրտի խօսքը ուղղելով բարձր գնահատեց Համազգայինի «Համօ Օհանջանեան» Մասնաճիւղի թատերախումբին անդամները, որոնք Քեսապէն Հալէպ ճամբորդութեան դժուարութիւնները յանձն առնելով հալէպահայը ականջալուր դարձուցին այն խորհուրդին, որ օտարամոլութենէ եւ համաշխարհայնացումէ չտարուիլն ու յարաբերելով մէկտեղ բազում մշակոյթներու հետ հայկական արժէքներուն կառչիլն է մեր ինքնութեան պահպանման երաշխիքը։ Ան ըսաւ. «Կը կարծեմ որ այս պատգամը երկար ժամանակ պիտի արձագանգէ մեր սրտերուն ու հոգիներուն մէջ, աւելիով անդրադառնալու մեր ունեցածի արժէքին եւ այդ հասկացողութեամբ նաեւ դեսպանները հանդիսանալու այն ժառանգութեան, որ մեզի կտակուած է արիւնով, նահատակութեամբ, ճիգով, ջանքով ու մեծ զոհողութեամբ»։

Թատրերգութիւնը վերջ գտաւ «Պահպանիչ» աղօթքով։

 

Քրիստ Գարամանեան