«Սասունցի Դավիթ» արձանի խորհրդանիշերը. ներկայացնում է Երվանդ Քոչարի թանգարանը
1. Արձանի փոքր պատվանդանը խորհրդանշում է մեր փոքր Հայաստանը և բռնազավթված հայրենիքը:
2. Ձիու ոտքերի տակի թասը խորհրդանշում է ժողովրդի համբերությունը, համբերության թասն է:
3. Էպոսի հերոսները ջրածին են, այդ պատճառով արձանը տեղադրված է ջրավազանում, այսկերպ Քոչարն անդրադարձել է նաեւ էպոսի ծագումնաբանությանը:
4. Ինչպես կարելի էր սանձել խոսող ձիուն, չէ՞ որ ձին Դավթի ընկերն էր ու խորհրդատուն:
5. Դավթի տաբատը եզրակարված է «սուր չվերցնող» այծի մազի հյուսքերով. սասունցիները պատերազմելիս այդպիսի հագուստ էին կրում:
6. Ձիու պոչն անբնական մեծ է ու հզոր, քանի որ այն օգնում էր Դավթին կռվի ժամանակ, սպանում թշնամուն եւ ավլում հայկական հողը ոսոխի շնչից։
«Սասունցի Դավիթ» ձիարձանը հայ մեծ քանդակագործ, նկարիչ Երվանդ Քոչարի ստեղծագործությունն է. այն Երևանում տեղադրվել է 1959 թվականին: Կայարանամերձ հրապարակը, որտեղ տեղադրված է արձանը, կոչվում է Սասունցի Դավթի հրապարակ:
Արձանն առաջին անգամ այնտեղ տեղադրվել է 1939 թ.-ին ու մնացել մոտ 2 տարի: 1941 թվականին Քոչարի ձերբակալությունից հետո արձանը ոչնչացվել է։ Քանդակագործին առաջադրված մեղադրանքներից մեկն էլ այն էր, որ «մերկացրած սրով հեծյալը նայում է դեպի «բարեկամ» Թուրքիա...», դա հավասարազոր էր «ժողովրդի թշնամի» կոչվելուն ու այդպես արձանը ոչնչացվել է։ Երկու տարի, չորս ամիս բանտում անցկացնելուց հետո Քոչարին ազատ արձակեցին։ 1957-ին որոշել են վերականգնել արձանը եւ այն նորից տեղադրվել է 1959-ին:
Միացիր մեզ Տելեգրամում
Միացիր մեզ Յութուբում
Կիսուիլ
