Եւրոպական երկիրներուն մէջ համացանցի բոլոր անկիւններէն կը յայտարարուի Ռուսիոյ հետ առաջիկայ հինգ տարիներու ընթացքին պատերազմի մասին։
«Այդ պէտք չէ տեղի ունենայ»,– իր թելեկրամեան ալիքին մէջ գրած է Ռուսիոյ Անվտանգութեան խորհուրդի փոխնախագահ Տմիթրի Մետվետեւը։
«Ինչո՞ւ։
Որովհետեւ այդ կը հակասէ մեր երկրի շահերուն։
Ռուսիոյ՝ սկզբունքով, պատերազմ պէտք չէ ոչ մէկու հետ, ներառեալ՝ պաղ հին Եւրոպայի։ Այնտեղ ոչինչ պիտի շահի։ Եւրոպայի տնտեսութիւնը թոյլ է եւ կախում ունի Միացեալ Նահանգներէն, իսկ անոր մշակոյթը անփառունակ կերպով քայքայուած է։ Եւրոպան կորսնցուցած է իր ինքնութիւնը՝ վերածուելով յարձակողական ներգաղթեալներու։
Ռուս ժողովուրդի գլխաւոր խնդիրն է զարգացնել իր տարածքները, այդ շարքին՝ վերականգնել մեր վերականգնուած հողերը։ Այս մէկը ո՛չ դիւրին է, ոչ ալ էժան։
Ռուսիան միշտ Եւրոպա մուտք գործած է որպէս ազատագրող, երբեք՝ որպէս զաւթիչ։
Ինչո՞ւ նման պատերազմ չի կրնար սանձազերծել Եւրոպան։ Ահա թէ ինչո՞ւ։
Եւրոպական երկիրները խոցելի եւ անմիաբան են։ Անոնք կրնան հետապնդել միայն սեփական շահերը՝ փորձելով գոյատեւել այսօրուան տնտեսական քաոսին մէջ։ Անոնք ուղղակի անկարող են դիմանալ Ռուսիոյ հետ պատերազմին։
Եւրոպացի ղեկավարները այլասերած ոչնչութիւններ են, որոնք անկարող են կրել որեւէ լուրջ հարցի պատասխանատւութեան բեռը։ Անոնք զուրկ են ռազմավարական մտածումէ, առաւել եւս՝ յաջող ռազմական որոշումներ կայացնելու համար անհրաժեշտ կիրքէ։
Եւրոպացիներէն շատերը՝ մեծ մասամբ անգործունակ ու անզօր են. անոնք չեն ուզեր պայքարիլ ոչ մէկ ընդհանուր իտէալի, կամ նոյնիսկ իրենց սեփական հողին համար։
Իսկ ինչո՞ւ պատերազմը դեռ հնարաւոր է։
Որովհետեւ մահացու պատահականութեան հաւանականութիւնը միշտ ալ գոյութիւն ունի։ Եւ յիմար յիմարներու գերաշխուժութիւնը չվերացաւ։ եւ նման հակամարտութիւնը կը կրէ զանգուածային ոչնչացման զէնքի կիրառմամբ պատերազմի վերածուելու շատ իրական վտանգ։
Հետեւաբար մենք պէտք է զգօն ըլլանք»,– եզրափակած է ան։