Հալէպի Պոսթան Փաշա թաղամասի ազատագրումէն ետք հալէպահայերու մօտ խանդավառութիւն կը տիրէ, մարդիկ անհամբեր են եւ մեծ ցանկութիւն ունին մօտենալ ազատագրուած տարածքներուն: Այդ մասին «Հայ Ձայն»ի թղթակիցին հետ զրոյցի ընթացքին ներկայացուցած է հալէպահայ հրապարակախօս, բանաստեղծ Յակոբ Նալպանտ (Յակոբ Տլտլեան):
«Հալէպի ուղղութեամբ ճիշտ է, հրթիռակոծութիւն կ'իրականացուի, կան զարկեր, բայց ամէն ինչ խաղաղ է այժմ, աւելին, հայերուն մօտ տօնական տրամադրութիւն է»,- յայտնեց պարոն Նալպանտ: Ան յոյս ունի, որ շուտով Հալէպի հարաւային հատուածը եւս կ'ազատագրուի եւ մարդիկ հնարաւորութիւն կ'ունենան այցելել ազատագրուած տարածքներ:
Ինչ կը վերաբերի արդէն իսկ ազատագրուած տարածքներուն, պարոն Նալպանտ ըսաւ, որ իրեն թոյլ չեն տուած մօտենալ Պոսթան Փաշա թաղամասին, մտնել եկեղեցիներ, լուսանկարել: «Հիմա կը սպասենք: Մեր թաղամասերն ահագին ապահով են, հիմա ես փորձեցի երթալ մեր եկեղեցիներ, բայց թոյլ չտուին: Տակաւին ականապատուած տեղեր կան այնտեղ, կան թունելներ, որոնց մէջ ալ ականներ տեղադրուած են: Սուրիական բանակի ծառայողները տարբեր երկիրներու մասնագէտներու հետ կը փորձեն ականազերծել այդ շրջանները եւ ապա միայն յանձնել ժողովուրդին», - փոխանցեց մեր զրուցակիցը:
Ան կապի մէջ է Քեսապ, Լիբանան, Լաթաքիա, Հայաստան տեղափոխուած իր հարազատներուն եւ ընկերներուն հետ եւ գիտէ, որ անոնց մօտ սպասողական վիճակ է, անպայման կ'ուզեն վերադառնալ:
«Շատ կան այդպիսի մարդիկ, ես իրենց հետ կը խօսիմ՝ Քեսապի, Լաթաքիոյ, Հոմսի, Դամակոսի մէջ բոլորը կ'ուզեն վերադառնալ: Մօտ 10 հազար հայեր կ'ուզեն վերադառնալ, միայն թէ խաղաղութեան վերջնական պայմանագիրը կնքուի: կ'ուզեն գալ Լիբանանէն, Հայաստանէն, Քեսապէն, Լաթաքիայէն: Իսկ ով որ գնաց Արեւմուտք, Աստուած իրենց հետ, գացին քաբիթալիզմի ձեռքերը, թող ծծեն իրենց արիւնը», - աւելցուց մեր զրուցակիցը:
Հայկական թաղամասերու մէջ կան տուներ, որոնք, անոր վկայութեամբ, ի սպառ քանդուած են, օրինակ՝ Նոր Գիւղի թաղամասին մէջ, իսկ կան նաեւ շէնքեր, որոնց վրայ ռումբ ինկած է, վնասած է, բայց քանդուած չէ: Հալէպի քաղաքապետարանը, համապատասխան յանձնաժողովները պիտի որոշեն՝ ինչպէս վերանորոգել զանոնք:
«Տուներու մեծ մասը փոքր վնասուածքներ ստացած են, որոնք կարելի է նորոգել: Այսինքն մօտ 15-20 օր կամ մէկ ամիս եթէ աշխատին, կը վերանորոգեն տուները: Բայց շէնքեր կան, որ ընդհանրապէս փլած են, բարեբախտաբար անոնց թիւը քիչ է: Խորապէս չենք կրնար տեսնել, այդ թաղերը մտանք, տեսանք ինչ կատարուած առաջին գիծի վրայ՝ շէնքեր կան, որոնք ընդհանրապէս չկան: Իսկ շէնքեր ալ կան, զորս կարելի է վերականգնել ու անկէ ետք կեանքը կը շարունակուի»,- աւելցուց գրողը: