-5.91c
Երեվան
շբթ, դկտ 20
«Սէրը, համերաշխութիւնը եւ ազգի միաբանութիւնն է, որ կարող են բարիք պարգեւել ազգային ու հայրենական մեր կեանքին»․ Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս
Մայիսի 26-ին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, նախագահութեամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, տեղի ունեցաւ քահանայից ամենամեայ ժողովը, որին մասնակցում էին Մայր Աթոռում պաշտօնավարող եպիսկոպոսները, թեմակալ առաջնորդները, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի միաբանները, Հայաստանի եւ Արցախի թեմերում սպասաւորող շուրջ 184 եկեղեցականներ:
Մինչ հաւաքը հոգեւոր դասը, Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի գլխաւորութեամբ, Սուրբ Գայանէ վանքում մասնակցեց Արեւագալի ժամերգութեան: Այնուհետեւ Էջմիածնի «Հրաչ եւ Սյուզան Թուֆայեան» հայորդեաց տանը ժողովն սկսեց իր աշխատանքը:
Հաւաքը բացուեց կազմակերպիչ յանձնախմբի նախագահ եւ Շիրակի թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տ. Միքայէլ արքեպիսկոպոս Աջապահեանի ողջոյնի խօսքով, որից յետոյ Սրբազանը հանդէս եկաւ «Հանրապետութիւնում առկայ իրավիճակի վերլուծում․ մարտահրաւէրներ» եւ «Եկեղեցու անելիքները ներկայ իրավիճակում» թեմաների շուրջ միացեալ բանախօսութեամբ։
Ներկայացուած նիւթերի շուրջ ծաւալուեցին քննարկումներ, եկեղեցականները ներկայացրեցին իրենց դիտարկումներն ու առաջարկները՝ անդրադառնալով երկրում ստեղծուած ծանր իրավիճակին եւ դրա յաղթահարման գործում հոգեւորականութեան առաքելութեանը, ինչպէս նաեւ ռազմագերիների, զոհուածների, անյայտ կորածների, վիրաւորների եւ տեղահանուածների ընտանիքներին ցուցաբերուելիք առանձնակի հոգեւոր խնամքին եւ ներկայ պայմաններում Եկեղեցու կողմից իրականացուող սոցիալական, հովուական ծառայութեանը, առկայ մարտահրաւէրներին։
Ժողովը եզրափակուեց Նորին Սրբութիւն Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի պատգամով:
«Աստծոյ կամօք հնարաւոր եղաւ կազմակերպել Հայաստանի եւ Արցախի թեմերում ծառայող քահանաների ամենամեայ հանդիպումը, թէեւ մարդկութեանը պատուհասած համաւարակը դեռ չի յաղթահարուել։ Նման հաւաքի անհրաժեշտութիւնն առաւել հրամայական է ներկայ պայմաններում, երբ մեր ժողովուրդը եւ հայրենիքը Ադրբեջանի կողմից սանձազերծուած 44-օրեայ պատերազմի հետեւանքով կրեցին ցաւալի կորուստներ, եւ մեր պետութեան առջեւ յառնեցին լրջագոյն նոր մարտահրաւէրներ։ Արցախեան պատերազմը մեր առջեւ պարզեց շատ ճշմարտութիւններ՝ թէ՛ աշխարհաքաղաքական իրողութիւնների եւ թէ՛ ներքաղաքական, հասարակական կեանքի սխալ ընթացքների, բացթողումների եւ թերութիւնների առումով։ Ժամանակի մէջ, վստահ ենք, դեռ ամբողջական գնահատական պիտի տրուի բոլոր երեւոյթներին», - ասաց Նորին Սրբութիւնը՝ նկատելով, որ այս ժողովը նաեւ պատեհ առիթ է դժուարին այս իրադրութեան մէջ քննարկելու եւ սահմանելու հովուական, հոգեխնամ եւ սոցիալական առաջնահերթութիւնները, այլեւ, ըստ հարկի, վերատեսութեան ենթարկելու ներկայ բարդ հանգամանքներում հովուական առաքելութեան իրականացման կերպերը։
Իր խօսքում Ամենայն Հայոց Հայրապետն անդրադարձ կատարեց համաւարակի, ապա Արցախեան պատերազմի հետեւանքով ստեղծուած իրավիճակին, արտաքին մարտահրաւէրներին։ «Մտահոգիչ է այսօր նաեւ Ադրբեջանի ծաւալապաշտական նկրտումների պատճառով հայրենիքի սահմաններին տիրող իրավիճակը, Գեղարքունիքի եւ Սիւնիքի սահմանամերձ շրջաններում բնակուող մեր ժողովրդի անվտանգութեան հարցը, որը լուրջ անհանգստութիւններ է առաջ բերել ամբողջ երկրում։ Երեկ տակաւին ցաւով տեղեկացանք, որ ադրբեջանական սադրանքի հետեւանքով զոհուել է հայ զինուորական։ Խստօրէն դատապարտելով Հայաստանի ինքնիշխանութեան եւ մեր ժողովրդի իրաւունքների հանդէպ ոտնձգութիւնները՝ Եկեղեցին իր բոլոր հնարաւոր միջոցներով աշխատանք պիտի տանի այս ոտնձգութիւնների կանխարգելման, գերիների ազատութեան, հոգեւոր մեր սրբութիւնների պաշտպանութեան համար», - նշեց Վեհափառ Հայրապետը՝ յաւելելով, որ հարիւր տարի անց՝ մեր օրերում էլ դեռ յառնած է մեր ժողովրդի ինքնապաշտպանութեան հրամայականը, եւ հայրենի մեր երկիրը կանգնած է նոյնական մարտահրաւէրների առջեւ՝ պայքարելով յանուն մեր ինքնութեան եւ պատմական հայրենիքի այս փոքրիկ հողակտորի վրայ անվտանգ գոյատեւման իրաւունքի։
Նորին Սրբութիւնն ընդգծեց, որ Եկեղեցու սրբազան առաքելութիւնն է ոչ միայն մասնակիցը դառնալ առկայ մարտահրաւէրների յաղթահարման աշխատանքների, այլեւ լինել ամոքողը ցաւի, սփոփողը վշտերի, ցրողը մեր ժողովրդի հոգին պատած անյուսութեան եւ տրտմութեան։ Այս կապակցութեամբ Հայոց Հովուապետը գնահատանքով անդրադարձաւ պատերազմի ծանր օրերին եւ յետագայ ամիսներին եկեղեցականների կողմից իրականացուած աջակցութեան բազմաբնոյթ ծրագրերին։
Խօսելով պատերազմի բերած աղէտալի հետեւանքների, դրանց պատճառած քաղաքական վայրիվերումների եւ առաջիկայ խորհրդարանական ընտրութիւնների մասին՝ Ամենայն Հայոց Հայրապետը նշեց, որ Եկեղեցու սրբազան պարտքն է ցոյց տալ ծառացած մարտահրաւէրների իրական վտանգը, ահազանգել հայրենիքում տեղ գտնող անցանկալի զարգացումների մասին, հոգ տանել ազգային համախմբման համար՝ ի խնդիր անընդունելի իրավիճակների եւ ատելութեան ու անհանդուրժողութեան մթնոլորտի յաղթահարման։
«Առաջիկայ ամիսը վճռորոշ է լինելու մեր երկրի եւ մեր ժողովրդի համար։ Պէտք է ջանքեր գործադրենք, որպէսզի նախընտրական այս շրջանում մեր ժողովուրդը չկանգնի նոր պառակտումների եւ եղբայրատեացութեան դրսեւորումների առջեւ։ Մեր ժողովրդի զաւակներին յորդորենք իրենց ընտրութեան մէջ առաջնորդուել ազգի ու հայրենիքի գերագոյն շահով, լինել արդարամիտ եւ անաչառ։ Եկեղեցին քաղաքականութեան մէջ միջամուխ լինելու յաւակնութիւն չի դրսեւորել եւ չի դրսեւորում, ձեռնարկուող քայլերը պայմանաւորուած են սոսկ ճգնաժամային բարդագոյն իրավիճակով, որի դիմագրաւման հարցում յապաղումը այլեւս յղի է նոր արհաւիրքներով։ Հայրենի երկրի ապագայի տեսլականից մղուած պէտք է արուի անհրաժեշտը՝ հայրենիքը զօրացնելու եւ մեր ժողովրդին յոյսի ապրում փոխանցելու համար։ Եկեղեցին ունի կարեւոր առաքելութիւն՝ վերապրած պատերազմի, կրած կորուստների եւ ապագայի անորոշութեան պատճառով առաջացած անկումային հոգեվիճակը յաղթահարելու, վաղուայ օրուայ հանդէպ լաւատեսութիւնը ամրապնդելու, երկրից արտագաղթը կասեցնելու։ Այս նպատակով խիստ անհրաժեշտ է եւ կարեւոր նաեւ իւրաքանչիւր եկեղեցականի ջանադիր աշխատանքը, նախանձախնդրութիւնը եւ անձնական օրինակը»։
Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը մաղթեց, որ առաջիկայում ժողովրդի ազատ կամարտայայտութեամբ ձեւաւորուի հայրենանուէր, ազգասէր եւ արհեստավարժ, ազգային արժէքներով առաջնորդուող իշխանութիւն, որն իր նուիրումով եւ աշխատանքով ի վիճակի կը լինի դուրս բերելու հայրենի երկիրը բարդ իրադրութիւնից, երաշխաւորելու հայրենիքի անվտանգութիւնը, հետապնդելու ազգային մեր իրաւունքները եւ ապահովելու արժանապատիւ կեանք ու զարգացում մեր ժողովրդի համար Հայաստանում եւ Արցախում։ Հայրենիքի լուսաւոր գալիքի կերտման գործում Նորին Սրբութիւնը կարեւոր նկատեց նաեւ սփիւռքի դերակատարութիւնը ՝ իր հսկայ ներուժով։
Վերջում Հայրապետն աղօթք բարձրացրեց համայն մեր ժողովրդի բարօրութեան, Հայաստան ու Արցախ մեր հայրենիքի խաղաղութեան եւ անվտանգութեան համար՝ վերստին պատգամելով հոգեւոր դասին նախանձախնդիր լինել հաւատաւոր ժողովրդի հոգեւոր խնամքի իրականացման առաքելութեան մէջ։
