image

Հայերէնը կը զուարճանայ (114)

Հայերէնը կը զուարճանայ (114)

1.       Եզակի՞, թէ՞ յոգնակի

           Մեր վերջին Մրցոյթ-ի հարցումներէն առաջինը հետեւեալն էր՝

---Ցուցափեղկը կը յորդէր թարմ, ակնահաճոյ ու ախորժաբեր երշիկ-ով:

            ---Ցուցափեղկը կը յորդէր  տեղական, ֆրանսական ու իտալական պանիրներ-ով: 

            Ի՞նչ տրամաբանութեամբ ընտրել տուեալ գոյականին թիւը:

                                                                      *   *   *

            Բերուած օրինակները, որոնք շատ ընդհանրացած են, կը յատկանշուին անով, որ նոյն գոյականը կը կրէ մէկէ աւելի որոշիչներ.

            ---երշիկ-ը՝ թարմ, ակնահաճոյ, ախորժաբեր...

            ---պանիր-ը՝ տեղական, ֆրանսական, իտալական...

            Նման պարագաներու  թիւի ընտրութեան տրամաբանութիւնը հետեւեալն է.

            ---նոյն երշիկը (կամ որեւէ այլ ուտեստ) կրնայ միաժամանակ ըլլալ թէ՛ թարմ, թէ՛ ակնահաճոյ, թէ՛ ախորժաբեր.  ոչ մէկ արգելք կայ: Ուրեմն այս պարագային պէտք չունիմ յոգնակի կիրարկելու որոշեալ գոյականը՝ երշիկ:

            ---նոյն պանիրը  (կամ որեւէ այլ ուտեստ) չի կրնար միաժամանակ թէ՛ տեղական, թէ՛ ֆրանսական, թէ՛ իտալական ըլլալ, ուրեմն  կ’ակնարկուի տարբեր պանիրներու. հետեւաբար  պարտաւոր ենք յոգնակի կիրարկել որոշեալ գոյականը՝ պանիրներ:

            Այս օրինակին մէկ նմանակը.

            ---Թորոսին, Մարկոսին եւ Կիրակոսին յաճախած դպրոցը...

            Ուր անոնք կը յաճախեն նոյն դպրոցը:

            ---Թորոսին, Մարկոսին եւ Կիրակոսին յաճախած դպրոցները...

            Ուր  անոնք կը յաճախեն տարբեր դպրոցներ:

          2. Անալի սանդուխք

            Արեւմտահայերէնի մէջ կիրարկուած է, կ’ենթադրեմ, ընդամէնը մէ՛կ անգամ, «անալի սանդուխք» բառակապակցութիւնը. հեղինակն է  Պետրոս Դուրեանը.

                        «Այլ ոհ ի՞նչ կ’ըսեմ, շանթահարէ՛ զիս,

                   Աստուա՛ծ, խոկն հսկայ փշրէ՛ հիւլէիս,

                   Որ ժպրհի ձգտիլ  սուզիլ խորն երկնի,

                   Ելնել աստղերու սանդուխքն անալի...» (Տրտունջ):

            Ճիշդ ի՞նչ ըսել է անալի, ուրեմն՝ «սանդուխք անալի»:

            Արեւմտահայ բառարանագիրներէն ոչ մէկը անդրաարձած է այս բառին:

            Կը գտնենք՝ անալի=անլի=աղազուրկ կամ աղը պակաս նշանակութեամբ, որ կապ չունի մեր  քննութեան հետ:

            Արեւելահայերէն անոր անդրադարձած է մի՛այն Ակադեմիայի քառահատոր բացատրականը. «անալի=աստիճան չունեցող, անելանելի»,  եւ կը բերէ Դուրեանի տողը:

            Օրին Յակոբ Օշական  եւս անդրադարձած է անոր.

            «Աստղերու անալի սանդուխքը: Դուրեանը սրբագրող վարժապետ՝ Սիմոն Ֆէլէկեան հայկաբանը, անալի-ն վերածած էր ահալի-ի՝ սպաննելով շքեղ պատկերը բանաստեղծին երեւակայութեան: Թէեւ քիչ մը դժուար, բայց ո՛չ անկարելի է հետեւիլ Դուրեանի մտքի թռիչքին՝ աստղակառոյց սանդուխին, որ երկինքն է իր գլխուն վերեւ, ուր միջոցին խաղաղութիւնը, անալի վիճակը, թերեւս կու գան աստուածային ներդաշնակութեան հսկայ ճնշումէն այդ ամէնուն  վրայ»:  Օշական գրաբանութիւն չ’ըներ, այլ... ինքնահաճ հեքիաթ  կը պատմէ:

            Որքան կարելի է մեկնաբանել անոր ըսածը, ապա ենթադրելի է, որ իրեն համար անալի-ն «ալիքէ զերծ»-ն է՝ որով  կը յառաջանայ միջոցին վայելած  համատարած խաղաղութիւնը: Ինչ որ չի համոզեր այստեղ՝ «աստղակառոյց սանդուխ» անհեթեթ  բառակապակցութիւնն է:  Դուրեանի «աստղերու սանդուխք» բառակապակցութիւնը կը նշանակէ «աստղերուն առաջնորդող սանդուխք» եւ ոչ թէ «աստղերէ կառուցուած սանդուխք»: 

            Միւս կողմէ՝ Դուրեանի տողերուն մէջ չկայ ոչ մէկ բառ, ոչ մէկ ասոյթ, որ դրական պատկերացումը ըլլայ «աստղերու, միջոցի խաղաղութեան եւ աստուածային ներդաշնակութեան»: Հակառակը աւելի ճիշդ է. աստղերը կոչուած են «անէծք ողբագին»,  իսկ այդ բոլորին  արարաիչը կոչած է «շանթերու արմատ»: Ի՞նչ սրտով, ի՞նչ ակնկալութեամբ  հիւանդ պատանին պիտի երթար դիմաւորելու այդ բոլորը, նոյնիսկ եթէ հոն տանող սանդուխտը անալի(ք)՝ խաղաղ ըլլար: Եթէ... էր անշուշտ:

             Հայր Մեսրոպ Ճանաշեան եւ անոր բառացի հետեւողութեամբ՝ Մուշեղ Իշխան իր կարգին, փորձած է մեկնաբանել Դուրեանի բառը՝ զարնելով հատ մը գամին, հատ մըն ալ պայտին եւ փորձելով  ի մի ձուլել Օշականի եւ Ակադեմիայի մեկնութիւնները. «անալի=անալիք, հոս՝ անելանելի, ալիք եւ աստիճան չունեցող»:

                                                                      *   *   *

            Ի վերայ այսր ամենայնի պէտք է ընդունիլ, որ դիւրին հատուած մը չէ բերուածը:

            Դուրեան կիրարկած է ժպրհիլ բայը, որ համարձակելու, յանդգնելու գերագոյն աստիճանը ցոյց կու տայ. այլ խօսքով՝  անոր համար աստղերու սանդուխքը ելլելը  համազօր է գերագոյն յանդգնութեան. արդ, այսպէս մտածողը պիտի չդառնար ու անմիջապէս չյիշատակէր այդ աստղերուն տանող սանդուխին «անալի»-ութիւնը, այսինքն՝ խաղաղութիւնը, եւ շուրջը տիրող  միջավայրին «աստուածային ներդաշնակութիւնը»,-- ինչպէս  կը  համարի Օշական, բաներ, որոնք  շատ աւելի դիւրին ու հեզասահ  նախաձեռնութեան մը գրաւականն են, քան թէ բանաստեղծին յանձն առած  վերելքը, որ մահուան առաջնորդող տաժանելի ճամբորդութիւն մըն է:

                                                                        *   *   *  

            Սիմոն ֆելեկեանը, որուն ընդհանրապէս արհամարհանքով վերաբերած է Օշական, եղած է  Դուրեանի ուսուցիչը: Ասոր մահէն ետք ձեռագրերը անցած են նոյն այդ Ֆելեկեանի ձեռքը՝ տետրակի մը կամ տետրակներու ձեւաչափով, ուր Դուրեան շատ կոկիկ հաւաքած ու ամփոփած էր իր գործերը: Ճիշդ ինչպէ՞ս պատահեցաւ այդ ձեռքբերումը,− յայտնի չէ:  Միայն յայտնի է ամբաստանութիւն մը, որուն յօրինումին մէջ մեծագոյն դերակատարութիւնը կը պատկանի Օշականին, թէ... Ֆելեկեան միջամտած է  Դուրեանի գրութիւններուն:  Ահալի-ն ալ այդ  միջամտութեան մէկ արտայայտութիւնն է  եղեր... իբրեւ թէ:

            Ֆելեկեանի այդ ձեռագրերը հետագային ափ առին  Երուսաղէմի Սրբոց Յակոբեանց վանքի մատենադարանը, ուր կը մնան անոնք  մինչեւ հիմա:

            Ցաւալի է, որ վերոնշեալ շփոթին  ակնարկողներէն որեւէ մէկը մինչեւ հիմա  այդ ձեռագրերը սեփական աչքերով քննութեան ենթարկելու ձանձրոյթը յանձն չէ առած. չունինք նման վկայութիւն մը: Այլապէս բաւական յստակ պիտի երեւէր, թէ Դուրեանի ձեռագրի յատկապէս այդ բառին վրայ խաղ կատարուա՞ծ է:

            Իսկ ցնոր տնօրինութիւն, շատ աւելի տրամաբանական է, որ գրուած ըլլայ՝ «սանդուխք ահալի», այսինքն՝ վախազդու, տաժանելի, ահաւոր, քան թէ... «անալի». վերջին հաշուով՝ ո՞րն է եւ ինչպէ՞ս կարելի է պատկերացնել «ալիք չունեցող սանդուխք» անհեթեթութիւնը:                 

            Մրցոյթ 111.

            ***Եզակի՞, թէ՞ յոգնակի.

---Ցուցափեղկը կը յորդէր թարմ, ակնահաճոյ ու ախորժաբեր երշիկ-ով:

            ---Ցուցափեղկը կը յորդէր  տեղական, ֆրանսական ու իտալական պանիրներ-ով: 

            ***Ինչպէ՞ս կը շարադասես հետեւեալը.

---Չափահաս մը ամէն շաբաթ միջին հաշուով մօտաւորապէս 11 սուտ կը խօսի:

***Ո՞ր բառերը պիտի փոխարինէիր աւելի յարմարով.

---Իր բնոյթով  միջնամատը ձեռքի ամենաուշագրաւ մատն է:

---Յուղարկաւորները ձեռքսեղմումով բաժնեցին (մասնակցեցան) հարազատներուն վիշտը:

---Շրջան ուղարկուող  նպաստէն զուրկ մնաց այս փոքրիկ համայնքը:

Ճիշդ պատասխանած են՝ Գէորգ եազըճեան (5), Ցոլակ Ապտալեան (8), Գեղամ Խաչատրեան (6), Վահէ Աբէլեան(6), Դանիէլ Թիւքենքճեան (8), Պերճ Տէր Սահակեան(6), Եփրեմ Թոքճեան (8):

Մրցոյթ 112.

            ***Դուն ինչպէ՞ս կը շարադրէիր հետեւեալները.

            ---Ուրեմն Յորդանան գետի շրջանի բնակիչները ցանած են այդ ծառերը:

            ---Ատեանը կ’ամբաստանէ  Փութինը գործադրած ոճիրներուն պատճառով:

            ---Յանցագործութիւնները յայտնի են  Ասիոյ մէջ, Ափրիկէի մէջ եւ այլ տեղերու մէջ:                  ---Կ’երաշխաւորենք ձեր արտադրութիւնը առանց արգելքներու շուկայ հասցնել:

            ---Ան հրահանգեց  նոյնիսկ չխնայել օրօրոցի մանուկներուն:

 


Արմենակ Եղիայեան
armenag@gmail.com