Սերոբ Սահակեան կը գրէ «Թէ ինչպէս աշխարհն կը դիտէ այս անիմանալի բարբարոսութիւնները ու կը վերադառնայ իր առօրեային: Սկսած եմ պժգալ լուռ մարդկութենէն աւելի քան այս կենդանիներէն: Արդեօ՞ք վարժուեցանք որ այսպիսին է ընդանալու կեանքը ,մէկն խորովուելու է միւսն դիտելու: Հետեւաբար կենդանին նաեւ մենք ենք՛ անցեալի մարդկութիւնը»: