Հայաստանի առաջին նախագահ Լեւոն Տէր-Պետրոսեանն իր դիմատետրեան էջին քննադատական հրապարակում ըրած է վարչապետ Նիկոլ Փաշինեանի հասցէին։
«Փաշինեանի մտասեւեռումն ու լկտիութիւնը սահման չունեն
Հայաստանի անկախութեան տօնը չփչացնելու նպատակով, երէկուայ իմ ուղերձում ես խուսափել էի անդրադառնալ մի այլ թեմայի, որը վերաբերում է այդ տօնի նկատմամբ Փաշինեանի հիւանդագին արձագանգին.
– «Արցախը Հայաստան է եւ վերջ» ամպագոռգոռ յոխորտանքով պատերազմ յայտարարես Ադրբեջանին եւ ջախջախիչ պարտութիւն կրես.
– Յիմարաբար մերժես պատերազմը դադարեցնելու Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի առաջարկը.
– Գլխովին հայաթափես Արցախը եւ զոհաբերես հինգ հազար պայծառ երիտասարդների, իսկ տասը հազարից աւելի զինուորների հաշմանդամ դարձնես.
– Որպէս պատանդ Ադրբեջանին յանձնես Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարութեան անդամներին եւ ինքնագոհաբար հանդուրժես տասնեակ հայ գերիների տառապանքը Բաքուի բանտերում.
– Քո յանցաւոր քաղաքականութեան հետեւանքով Հայաստանում ապաստանած հարիւր հազարից աւելի արցախցի փախստականների նկատմամբ դրսեւորես ապերախտ ու բիրտ վերաբերմունք՝ քաջ գիտակցելով, որ, վերջիններիս կարիքները պատշաճ կերպով չբաւարարելու պարագայում, նրանց մեծ մասը բռնելու է գաղթի ճամբան.
– Եւ այս ամէնից յետոյ ցինիկաբար յայտարարես եւ ամէն օր կրկնես ու հպարտանաս, որ խաղաղութիւն ես պարգեւել հայ ժողովրդին, դրա փոխարէն ակնկալելով, աւելի ճիշդ, պահանջելով վերջինիս երախտագիտութիւնը, բայց այն չստանալով` քո ողջ մաղձը թափես նրա վրայ.
– Ինչեւիցէ, անկախութեան տարեդարձը Փաշինեանի տօնը չէ։ Նա ատում է այդ անկախութիւնը, որովհետեւ ոչ թէ ինքը, այլ ուրիշներն են բերել այն.
– Հաստատաբար կարելի է արձանագրել միայն մէկ բան. Փաշինեանն արդէն իսկ իր «պատուաւոր» տեղն է ապահովել Հայոց տխրահռչակ դաւաճանների յուշատախտակում՝ Մերուժան Արծրունու, Վահան Մամիկոնեանի, Վասակ Սիւնու, Մելիք Շահնազարի եւ Մելիք Ֆրանգիւլի կողքին»։
Շաբաթ օր իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցութեան համագումարին Նիկոլ Փաշինեանն ազդարարած է «չորրորդ հանրապետութեան» մեկնարկը։ Նոյն համագումարին ան ընտրուած է կուսակցութեան վարչութեան նախագահ։