image

Օրիորդ Տիկան մինչեւ իր վերջին շունչը կը ծառայէր համայնքին՝ համեստութեամբ, խիղճով եւ ազնուութեամբ․ Յիշատակ

Օրիորդ Տիկան մինչեւ իր վերջին շունչը կը ծառայէր համայնքին՝ համեստութեամբ, խիղճով եւ ազնուութեամբ․ Յիշատակ

Յիշատակին՝ Օրիորդ Տիկայի

1944 – 2025

«Մատիկներ» կազմակերպութեան անունով խոր վշտով եւ մեծ յարգանքով կը յայտնենք սիրելի Օրիորդ Տիկայի մահը։

Ան Քէսապի արժանաւոր զաւակն էր եւ սիրված անդամ՝ մեր ընդարձակ ընտանիքին մէջ։ Ծնած 1944 թուականին Քէսապ քաղաքին մէջ, Տիկա Օրիորդին կեանքը օրինակ մըն էր աշխուժ ուժի, անսահման նուիրումի եւ այն ժառանգութեան, որ կը թողու կեանքը, երբ ապրի ուրիշներուն ծառայելով։

Օրիորդ Տիկան խորապէս հաւատացեալ հայ կաթողիկէ քրիստոնեայ մըն էր, եւ իր անսասան հաւատքը կեանքին բոլոր կողմերուն մէջ կը նշմարուէր։ Իր հաւատքը ուղղութիւն կու տար իր մտածումին, գործելաձեւին ու վերաբերմունքին։ Իր խոնարհութիւնն ու սրտաբաց բարութիւնը Աստուծոյ նկատմամբ ունեցած անկեղծ սէրէն կը բխէին։ Իր հոգեւոր ուժը լուռ լոյս մըն էր շրջապատին՝ անդադար, հանգիստ ու վստահելի։

Չնայած որ երբեք չամուսնացաւ, Տիկա Օրիորդին կեանքը լի էր խորը կապերով եւ իմաստալից նպաստներով։ Որպէս Քէսապի մեծարեալ ուսուցչուհի մը, կրթեց եւ ձեւաւորեց բազմաթիւ սերունդներ։ Իր դասարանին սահմանները շատոնց անցած էին դպրոցի պատերէն՝ ան եղաւ դաստիարակ, առաջնորդ եւ քաջալերող բոլոր անոնց համար, որոնք բախտ ունեցան զինք ճանչնալու։ Իր ազդեցութիւնը կը շարունակուի ապրիլ իր սաներուն եւ իրենց միջոցով ամբողջ համայնքին մէջ։

Տիկա Օրիորդը նուիրեալ դուստր, քոյր ու հարազատ մըն էր՝ լուռ սիւն մը իր ընտանիքին կեանքին մէջ։

Որպէս բարեկամ ու գործակից՝ կը մարմնաւորէր մարդասիրութիւնը, անկեղծութիւնն ու բարեխղճութիւնը։ Իր ժամանակը, իմաստութիւնը եւ սէրը առատաձեռն կերպով կը նուիրէր բոլորին։

Ան եղաւ բացառիկ ոգիով, բազմատաղանդ կին մը, որուն արժանի գնահատանքը յաճախ պակասած էր։ Բայց ինք երբեք փառք չուզեց, ոչ ալ ճանաչում։ Իր ժառանգութիւնը ոչ թէ պարգեւներու մէջն է, այլ անթիւ հոգիներուն մէջ, զորս շօշափեց իր ներկայութեամբ եւ զօրացուց իր սիրով։

Որպէս «Մատիկներ» Հասարակական Ձեռնարկութեան Կոմիտէի անդադար նուիրեալ անդամ, Տիկա Օրիորդը մինչեւ իր վերջին շունչը կը ծառայէր համայնքին՝ համեստութեամբ, խիղճով եւ ազնուութեամբ։ Իր ներկայութիւնը «Մատիկներ»-ի շրջանակին մէջ իսկական օրհնութիւն մըն էր։ Իր մտքը՝ սուր, իր եռանդը՝ անսպառ, եւ իր սիրտը՝ միշտ բաց ու ներկայ։

Տիկա Օրիորդին մահը ծանր կորուստ մըն է մեզ բոլորիս համար, բայց իր լոյսը կը շարունակէ վառիլ՝ մեր յիշատակներուն մէջ, մեր ապրած արժէքներուն մէջ եւ այն անհաշիւ կեանքերուն մէջ, որոնց հպած էր իր հոգին։ Մենք կը յարգենք եւ կը փառաւորենք իր յիշատակը ոչ միայն մեր խօսքերով, այլ նաեւ՝ շարունակելով ապրիլ այն սկզբունքներով, որոնցով ինք ապրեց՝ հաւատք, կրթութիւն, ծառայութիւն եւ սէր։

Հանգչիր խաղաղութեամբ, սիրելի Օրիորդ Տիկա։ Դուն մեզի համար միշտ կենսայայտ եւ անմոռանալի պիտի մնաս։

«Մատիկներ» Ձեռնարկութեան Կոմիտէ