3.09c
Երեվան
երք, դկտ 23
«Մի՛ վախնաք, վասնզի ահա ես ձեզի մեծ ուրախութեան աւետիս մը կու տամ, որ ամբողջ ժողովուրդին պիտի ըլլայ: Այսօր Դաւիթի քաղաքին մէջ Փրկիչ մը ծնաւ, որ օծեալ Տէր է» (Ղուկ. 2.10-11):
Ասկէ աւելի քան քսան դարեր առաջ, գիշեր մը Բեթղեհէմի դաշտերուն մէջ, երբ հովիւներ իրենց հօտերուն պահակութիւն կ՛ընէին, Աստուծոյ հրեշտակը անոնց երեւցաւ եւ Աստուծոյ փառքը լոյսի պէս անոնց վրայ ծագեցաւ: Բնականաբար հովիւները սաստիկ վախցան, որովհետեւ անսովոր, վախազդու եւ անբացատրելի տեսարանի մը ականատես կ՛ըլլային: Նմանօրինակ բան մը երբեք պատահած չէր իրենց կեանքին մէջ:
Սակայն, հրեշտակը հանդարտեցուց հովիւները, ըսելով. «Մի՛ վախնաք, ձեզի մեծ ուրախութեան աւետիս մը պիտի տամ, որ ամբողջ ժողովուրդին մեծ ուրախութիւն պիտի պատճառէ: Այսօր Դաւիթի քաղաքին (իմա Բեթղեհէմի) մէջ Փրկիչ մը ծնաւ, որ օծեալ Տէր է»:
Հաւանաբար հովիւներ լսած էին, որ Աստուած օր մը հրեայ ժողովուրդին Մեսիա մը պիտի ղրկէր` ազատագրելու զիրենք: Բայց հրեշտակը կը հաղորդէր, թէ ծնող մանուկը բոլոր մարդոց Փրկիչը պիտի ըլլայ:
Մեծ ուրախութեան աւետիսը այն էր, որ Յիսուս Քրիստոսի ծննդեան այդ չնաշխարհիկ օրը տիեզերքի Արարիչը երկինքէն երկիր կու գար, որպէսզի յեղաշրջէ համայն մարդկութեան պատմութիւնը եւ մարդոց ճակատագիրը: Այո՛, Ս. Ծնունդի այդ գիշերը անցած դարերու վեհագոյն յոյսերը կ՛իրականանային, երբ Աստուած մուտք կը գործէր այս մոլորակին վրայ` Իր եւ մարդոց միջեւ խզուած յարաբերութիւնը վերահաստատելու եւ անոնց նոր կեանք պարգեւելու:
Այս աշխարհի մեծագոյն դժբախտութիւնը Աստուծմէ հեռու մնալու իրականութիւնն է: Ոչ մէկ հիւանդութիւն, ոչ մէկ չարչարանք, ցաւ ու տուայտանք այնչափ ահաւոր եւ քստմնելի է, որքան մեղքը, որ Աստուծմէ բաժնուելու եւ հեռանալու ահաւոր իրականութիւնն է: Անտարակոյս, մեղքը մարդկային ընկերութեան մեծագոյն անէծքն է, որ կը բաժնէ արարածը իր Արարիչէն: Ահա այդ պատճառով է, որ հրեշտակը կը յայտարարէ հովիւներուն. «Ձեզի մեծ ուրախութեան աւետիս մը կու տամ, որ ամբողջ ժողովուրդին պիտի ըլլայ»:
Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ ծնունդը աշխարհի մեծագոյն հրաշքն է, որովհետեւ իր սուրբ ծնունդով Աստուած ինքզինք կը պարգեւէ համայն մարդկութեան: Յիսուս մանուկին ծնունդով Աստուած կ՛այցելէ մարդկութեան: Աստուած կը մարդանայ` իրմէ հեռացած մարդոց հետ բնակելու եւ անոնց վերստին ծնունդ տալու համար: Ասիկա կ՛ընէ, որովհետեւ Ան կը սիրէ մարդ արարածը անսահման սիրով:
Հովիւները, երբ այս մեծ ուրախութեան աւետիսը լսեցին, անմիջապէս գործի անցան: Իրարու ըսին. «Եկէ՛ք Բեթղեհէմ երթանք եւ տեսնենք պատահածը, այն ինչ որ Տէրը մեզի յայտնեց»: Անոնք անյապաղ Բեթղեհէմ գացին եւ փնտռելով գտան նորածին Արքան, Յիսուս Մանուկը եւ փառաբանեցին ու օրհնաբանեցին զԱստուած: Ուրախութեան լուրը պէտք է մղէ անհատը գործնական քայլ առնելու եւ ստուգելու ուրախութիւն պատճառող եղելութիւնը փնտռելու, գտնելու զայն եւ զԱստուած օրհնաբանելու:
Աւելի քան քսան դար ետք, բազմամիլիոն մարդիկ աշխարհի չորս ծագերուն ամէն տարի Քրիստոսի Ծնունդը կը տօնեն առանց Յիսուս Մանուկը փնտռելու եւ գտնելու: Ծնունդ կը տօնեն առանց Ծնեալին: Անոնք կը մոռնան, թէ Ս. Ծնունդի տօնակատարութեանց մէջ ամէնէն կարեւոր բանը Բեթղեհէմի Մանուկը ընդունիլն է իբրեւ Փրկիչ եւ զԱստուած փառաբանել եւ օրհնաբանել այս մեծ պարգեւին համար:
Արդ, եթէ կ՛ուզենք իսկական Ծնունդ մը տօնել, Աստուծոյ փառք պէտք է տանք Իր շնորհաբեր այցելութեան համար եւ մեր սրտերը վերածենք մէկական բեթղեհէմեան մսուրի` Իր միածին Որդին հիւրընկալելու համար եւ փառաբանութեան գոհունակ սրտով յայտարարելու`
Քրիստոս ծնաւ եւ յայտնեցաւ.
Ձեզի մեզի մեծ աւետիս:
Վեր. Դոկտ. Վահան Յ. Թութիկեան
Գործադիր Տնօրէն Հայ Աւետարանական Համաշխարհային Խորհուրդի
