20.09c
Երեվան
կրկ, մյս 25
Այս ամիս մենք ականատես եղանք խորապես հուզիչ երեւույթի՝ վերադարձի, վերամիավորման, հիշողության։
Մեր նորընտիր գործադիր տնօրենը եւ նախագահը առաջին անգամ ոտք դրեցին իրենց ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ հողին՝ ոչ որպես հեռավոր ղեկավարներ, այլ որպես տուն դարձած որդիներ։
Նրանք գրկեցին ոչ միայն հողը, այլ նաեւ ժողովրդին՝ մեր թիմին, մեր երիտասարդներին եւ Արցախից բռնի տեղահանվածներին, որոնք դեռ վերադարձի հույս են փայփայում։
Մի պահն ամփոփեց ամեն ինչ՝ լուռ գրկախառնությունը արցախցի երեխայի հետ, ում աչքերը պատմում էին կորուստների եւ տոկունության հազարավոր պատմություններ:
Այդ պահը հիշեցրեց մեզ, թե ինչու ենք մենք այստեղ, ինչու ենք շարունակում։
Նրանք տեսան, որ Հայրենիքն ավելին է, քան պարզապես քարտեզի վրա ինչ-որ կետ. այն կոչում է, համընդհանուր վերք, խորը խոստում: Եվ այդ սուրբ գրկախառնության մեջ մենք հազվադեպ մի բան գտանք՝ առաջնորդություն ոչ թե վերեւից, այլ եղբայրաբար քայլող՝ ուս-ուսի, ձեռք-ձեռքի։
Բոլոր այս դրվագները մեզ հիշեցնում են, որ վերածնունդը սկսվում է, երբ սրտերը միանում են՝ անցնելով օվկիանոսների ու սերունդների միջով։
Նարեկ Թութխալյան
ԱՀԱԸ-ի Հայաստանի ներկայացուցչության
Գործերի կառավարիչ
