18.09c
Երեվան
կրկ, հնս 01
Տարիներ է սէ՜ր եմ գրել, ամբողջ կեանքում իմ բանաստեղծ,
Ամէն մի բառ, ամէն մի թերթ, յիշել եմ քեզ, եար, Թալին քեզ։
Քո անունը թէ արձագանգ եւ թէ յաւէտ հոգւոյս նուէր,
Դու անապակ սիրոյ իտէալ, իմ բացառի՜կ կեանքի ընկեր։
Գուցէ շատեր քեզ այպանեն, գուցէ շատեր քեզ նախատեն,
Գուցէ կեանքում խռովութիւն ու մեղադրանք քեզ հալածեն։
Չտխրես հոգիս, չափսոսաս կեանքիդ,
Չէ՞ որ ես ճամբիդ պահապանըն եմ,
Չփնտռես ուրիշ մի դարման սրտիդ,
Քանզի ես ընդմիշտ քո սրտումըդ եմ։
Քո Նայիրեան շքե՜ղ հոգւով, պահել ես մեզ մէկ սրտի մէջ,
Արիաբար քո վեհ սիրով, ապրել ես քո երդումն անվերջ,
Թող տէր Աստուած առ յիշատակ, պահպանի քո սէրըն անշէջ,
Որ դու մնաս մի օրինակ, այս սիրատենչ աշխարհի մէջ։
Գուցէ շատեր քեզ այպանեն, գուցէ շատեր քեզ նախատեն,
Գուցէ կեանքում խռովութիւն ու մեղադրանք քեզ հալածեն։
Ինչ որ ցանկանաս, ինչ որ պահանջես,
Ես պատրաստ եմ միշտ աւելին տալ քեզ,
Թէ որ վշտանաս ու հոգիդ տանջես,
Յօժար եմ նոյնիսկ ի՛մ հոգին տալ քեզ։
ԿԱՅԼԱԿ
«Կրակ Ու Սէր» գիրքէն
(Մայիս 23, 2012)
