Մելգոնեան Կրթական Հաստատութեան խնդիրը կը շարունակէ մնալ հայաշխարհը յուզող հիմնական օրակարգերէն մին: Այս առումով եւ ըստ «Արեւելք»ի ունեցած տեղեկութիւններուն, տարբեր երկիրներու մէջ ապրող (յատկապէս ԱՄՆ եւ Գանատա) Մելգոնեանի շրջանաւարտներ մտադիր են խնդրին առնչութեամբ նոր մարտավարութիւն մը մշակել: Այս մասին նաեւ իմացանք Մելգոնեան կրթարանի շրջանաւարտներէն ՝ Նիւրէլ Պէյլէրեանի անունով շրջանառութեան մէջ դրուած նամակէ մը: Նամակը ուղղուած է յատկապէս ՀԲԸՄ-ի անդամ Մելգոնեանցիներուն անոնցմէ խնդրելով աւելի աշխուժ ներկայութիւն դառնալ Բարեգործականի կառոյցէն ներս: Նկատառելի է նաեւ, որ Մելգոնեանցիներու այս հանգրուանի առաջ քաշած թէզը Մելգոնեանը սուրիահայ գաղթական դարձած աշակերտներուն համար ապահով ուսումնառութեան վայր մը վերածելն է: Վերջին հանգրուանին Մելգոնեանցիներ սկսած են աւելի յանդուգն կերպով այս օրակարգը քննարկել ՀՀ բարձրաստիճան մարմիններու հետ: Մինչեւ այս պահը խնդրին հետ կապուած որոշակի արձագանքներ չկան: Իսկ գալով Բարեգործականի մարմիններուն՝ անոնք կը շարունակեն իրենց անտարբեր եւ սառն վերաբերմունքը տուեալ հարցին կապակցութեամբ: Մելգոնեանի թեման բազմաճիւղ է ու անոր խափանման մէջ կայ նաեւ սփիւռքի կառոյցներուն վերջին տարիներուն մշակած թերի քաղաքականութիւնը: Աւարտին պէտք է բոլորին յիշեցնել, որ չի բաւեր Երեւանի մէջ գունագեղ կեդրոններ բանալ եւ այդ կեդրոններուն առջեւ լուսանկարուիլ եւ ուրախանալ: Չի բաւեր նաեւ մեծխօսիկ եւ դատարկաբան ֆորումներ կազմակերպել, մինչ անդին սփիւռքի հայութեան իրավիճակը անցած է տագնապի կարմիր գիծի բոլոր սահմանները:
Սփիւռքը վտանգուած է ու Մելգոնեանի պէս կառոյց մը կոչուած է պահպանելու անոր ոգեղէն էութիւնը:
Պէտք չէ մոռնալ, որ մեր նախահայրերը սփիւռքի ամէնէն յետին խրճիթներուն եւ թիթեղեայ գէմբերուն տակ, մեզ հայ պահեցին ոգի եւ աւիւն տալով:
Յայնժամ ոչ ոք կը խօսէր Ֆորումներու լեզուով:
Յայնժամ Տէր Թոդիկի ոգին էր տիրապետողը:
Իսկ այսօ՞ր:
«Խմբագիր»