image

Գերմանիոյ մէջ՝ «Հաւատքի ճամբար»

Գերմանիոյ մէջ՝ «Հաւատքի ճամբար»

Օրհնութեամբ եւ հովանաւորութեամբ Հայց. Առաքելական Եկեղեցւոյ Գերմանիոյ թեմի առաջնորդ՝ Գերշ. Տ. Սերովբէ եպս. Իսախանեանին, օրերս, Գերմանիոյ մէջ, մասնակցութեամբ համայնքի երիտասարդներու, տեղի ունեցած է «Հաւատքի ճամբար»։

Այս մասին «Արեւելք» տեղեկացաւ Գերմանիոյ առաջնորդարանի դիմատետրեան էջէն, ուրկէ ալ ստորեւ կը ներկայացնենք ներկայացուցած լրատւութիւնը։

15էն 17Մարտին, Գեր­մա­նիոյ Վալլենտար քա­ղաքի կա­թողի­կէ երի­տասար­դա­կան կեդ­րո­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Հայ եկե­ղեց­ւոյ Գեր­մա­նիոյ թե­մին կազ­մա­կեր­պած «Հա­ւատ­քի ճամ­բար» երի­տասար­դա­կան հան­դի­պու­մը։

Թե­միս առաջ­նորդը՝ Սե­րով­բէ եպս. Իսա­խանեանի օրհնու­թեամբ՝ «Հա­ւատ­քի ճամ­բար»ի կազ­մա­կերպչա­կան պա­տաս­խա­նատ­ւութիւ­նը ստանձնած էր Տի­րատուր քհնյ. Սար­դա­րեան։ Ճամ­բա­րին իրենց մաս­նակցութիւնը բերին նաեւ Թեմիս հոգեւորականներ Տ․ Այգիկ Քհնյ․ Յովհաննիսեանը, Տ․ Հրաչ Քհնյ․ Բիլիջեանը եւ Տ․ Վահրիճ Քհնյ․ Բաղդասարեանը։ Ճամբարին ներկայ էր նաեւ հիւրաբար Գերմանիա գտնուող Մայր Աթոռ Սբ. Էջմիածնի միաբան հոգշ․ Տ․ Գարեգին Վրդ․ Համբարձումեանը։

«Ու­ղե­ւորու­թիւն դէ­պի հա­ւատ­քի ակունքներ» ճամ­բա­րը մաս­նա­կցող առաւել քան երեք տաս­նեակ երի­տասարդնե­րուն ըն­ձե­ռեց բա­ցառիկ հնա­րաւո­րու­թիւն՝ խո­րասու­զուելու Հա­յաս­տա­նեայց առա­քելա­կան եկե­ղեց­ւոյ հա­րուստ պատ­մութեան, անոր ուսմունքին եւ աւան­դութիւննե­րուն եւ քրիս­տո­նէական հա­ւատ­քի հիմ­նա­կէտե­րուն մէջ։

Երի­տասարդնե­րը առիթը ու հնարաւորութիւն ու­նե­ցան մօ­տէն ծա­նօթա­նալու եւ ան­մի­ջակա­նօրէն շփուելու հո­գեւո­րական­նե­րուն հետ, անոնց առաջ­նորդու­թեամբ զրու­ցե­լու եւ քննար­կե­լու Աս­տուածա­շունչին, հա­ւատ­քի, եկե­ղեց­ւոյ, մշա­կու­թա­յին եւ հո­գեւոր ինքնու­թեան վե­րաբե­րող հար­ցեր։ Այս եւ այլ հար­ցե­րու շուրջ խմբա­յին եւ ներ­գործուն (interactif) քննար­կումնե­րը, հո­գեւոր խորհրդա­ծու­թեան պա­հերը եւ ժա­մեր­գութիւննե­րու մաս­նակցու­թիւնները երի­տասարդնե­րուն հա­մար լաւ առիթ հան­դի­սացան խորհրդա­ծելու հա­ւատ­քի կա­րեւո­րու­թեան մա­սին, ձեռք բե­րելու անձնա­կան պատ­կե­րացումներ:

Մասնակից երի­տասարդնե­րը հե­ռավար կա­պով ունկնդրե­ցին առաջ­նորդ Սե­րով­բէ սրբա­զանի օրհնու­թեան խօս­քը, ական­ջա­լուր եղան մաս­նա­կցող հո­գեւո­րական­նե­րու խորհրդա­ծու­թիւննե­րուն` քրիս­տո­նէու­թեան, անոր հիմնադրոյթներու, ըն­կե­րային ծա­ռայու­թեան, եկե­ղեց­ւոյ եւ հա­մայնքին մէջ իրենց ներգրա­ւուա­ծու­թեան կա­րեւո­րու­թեան մա­սին, աշ­խուժօ­րէն մաս­նակցե­ցան այս եւ այլ նիւ­թե­րու շուրջ քննար­կումնե­րուն։

Այս ամէնէն բացի ճամ­բա­րը ստեղ­ծեց հար­թակ մը՝ ըն­կե­րային ան­մի­ջական շփումնե­րու եւ մէկզմէ­կու հետ կա­պեր հաս­տա­տելու հա­մար։

Ըստ «Հաւատքի ճամբար»ին մասնակից շատ երիտասարդներու կարծիքի, այն յաջողուած էր եւ պէտք է կազմակերպուի պարբերական յաջորդականութեամբ, քանի որ լաւագոյն առիթ ընծայեց իրենց միասին ըլլալու, սորվելու շատ նոր բաներ եւ ապրելու անմոռանալի պահեր: