2.09c
Երեվան
հնգ, հնվ 02
Բնիկ Պէյրութահայ, հայրենադարձած Սիմոն Սիմոնեան կը գրէ՝
29 Դեկտեմբեր 1982 , լիբանանեան քաղաքացիական պատերազմի ամենաթէժ ժամանակաշրջաններէն մին։
16 Տարեկան էի երբ ՀՅԴ «Ռոստոմ» պատանեկան միութենէն փոխանցուեցայ ՀՅԴ ԼԵՄ-ի Արշաւիր Շիրակեան մասնաճիւղ։ Այդ օրերուն «Սարդարապատ» ակումբէն ներս առօրեայ ներկայութեամբ և երէց ընկերներու հետ շփուելով երբեմն խորհրդաւորութեամբ և շշուկով կը լսէի Ընկ. Աբօ անունը...։
Ընկ. Աբոյի անունն ու գործը զգալի էր ամենուրէք բայց ինք կը մնար գրեթէ անտեսանելի ու խորհրդաւոր կերպար։
Այդ տարիներուն կը յաճախէի Նոր Մարաշի Շամլեան Թաթիկեան վարժարանը (10-րդ դասարան) էի երբ առաւօտ ժամը 11 -ին բարձրագույն դասարաններու դասապահերը ընդմիջուեցան և մեզի ըսուեցաւ որ Ընկ. Աբօ Աշճեանը առեւանգուած է և պիտի ուղղուինք Պուրճ Համուտի քաղաքապետարանի հրապարակը մասնակցելու ժողովրդային բողոք- հաւաքի և դասադուլի։
Լուրը շշմեցուցիչ և անհաւատալի էր.....։
Յաւերժ փառք եւ խոնարհում մեր ընկերոջ յիշատակին։
Լուսանկարը ՝Սագօ Գասապեանի դիմատետրի էջէն։
