«Արեւելք»ի հարցումներուն կը պատասխանէ լիբանանահայ կրթական մշակ ՝ Ռոզեթ Ալէմեան.
- Արդէն 5-րդ օրն է՝ Լիբանանի ամբողջ տարածքով մէկ բողոքի ցոյցեր տեղի կ՚ունենան: Ի՞նչ կը մտածէք, այս անգամ լիբանանցիները պիտի հասնի՞ն իրենց նպատակին։
Տարբեր դասակարգերու, տարիքներու եւ դաւանանքներու պատկանող լիբանանցիներ , առաջին անգամ ըլլալով քով-քովի եկած, 5 օրերէ ի վեր բողոքի ցոյցեր կը կատարեն: Անոնք յագեցած են յաջորդական կառավարութիւններու տուած խոստումներէն եւ կ'ուզեն արժանապատիւ կեանք ապրիլ Լիբանանի մէջ:
Ի հարկէ, փտածութիւնը միայն վերջին երեք տարիներու քաղաքականութեան հետեւանքը չէ: Մէկ տարբերութեամբ, որ անցեալին դէպի Լիբանան տոլարի հոսք կար ամէն կողմէ: Բոլորը գոհ էին. հիմա Լիբանանը միջազգային ընտանիքի օրակարգին վրայ առաջնահերթութիւն չի կազմեր, որովհետեւ այս վերջիններն ալ բազում յուսախաբութիւններ ապրած են:
Թէ կը հասնին իրենց նպատակին, դժուար է ըսել: Սակայն պէտք է ընդգծել թէ բողոքողները առաջին հերթին յաջողեցան միակամ, Լիբանանի ամբողջ տարածքին եւ առաջին անգամ ըլլալով իրենց ձայնը լսելի դարձնել: Երկրորդ՝ աշխարհի մայրաքաղաքներու դիմաց բացայայտուեցաւ քաղաքական վերնախաւի փտածութիւնը:
-Ցուցարարները կ՚ըսեն, որ իրենց պայքարը ամբողջ քաղաքական վերնախաւին դէմ է, արդար է՞ այս մօտեցումը։
Ցուցարարները կը պայքարին ամբողջ քաղաքական վերնախաւին դէմ: Ի հարկէ միշտ թացը եւ չորը միասին կը տուժեն: Սակայն եթէ կողմեր կան, որոնք պետութիւնը չեն թալանած, ապա շատ անգամ, տարբեր պատճառներով լուռ վկաներ եղած են:
Վերջ ի վերջոյ տեղ մը ժողովուրդին շահը զոհած են, իրենց անձնական շահերուն համար եւ այդ երեսուն տարիներ շարունակ:
-Լիբանանահայութիւնը ի՞նչ ընդհանուր վիճակի մէջ է. Մտավախութիւններ կա՞ն։
Լիբանանահայութիւնը, առանց բողոքի ցոյցեր կազմակերպելու, իր որոշումը առած է: Դժբախտաբար՝ հեռանալ Լիբանանէն: Այդ մէկը նախ տեսանք երբ դէպի Քանատա գաղթեցին, իսկ հիմա մեծաթիւ ընտանիքներ կը ներգաղթեն Հայաստան: Այս մէկը լուռ բողոքի նշան է:
- Եթէ ցոյցերը շարունակուին, եւ Հարիրիի կառավարութիւնը հրաժարական չտայ, ի՞նչ սենարներու սպասենք։
Ժողովուրդ-ղեկավարութիւն վստահութիւնը խախտած է: Զայն վերականգնելու համար մեծ ջանք պէտք է: Մինչ այսօր իսկ կառավարութեան կազմը իրար մէջ հաշտ չէ: Իսկ թէ ի՞նչ կրնայ պատահիլ, կան մի քանի սենարներ, որոնցմէ կ՚առանձնացնեմ ՝
- Օտար խաղաղապահ զօրքեր Լիբանան մուտք կը գործեն։
- Դուրսէն մեծ գումարներ կը հասնին ժողովուրդը քիչ մը հանգստացնելու համար:
- Ժողովուրդը կուսակցական ճնշումներու ենթարկուի, բայց այս մէկը զօրաւոր խաղաթուղթ մը չէ:
-Առհասարակ խանդավա՞ռ էք այսօր Լիբանանի մէջ տիրող վիճակով։
Խանդավառութեան հարց չկայ, իրապաշտօրէն պէտք է մօտենալ: Իսկապէս որ չքաւորութիւնը ծայրայեղ աստիճանի հասած է, նոյնիսկ միջին դասակարգը աղքատանալու ընթացքին մէջ է:
Հոս աւելցնեմ, որ բազում հայ ընտանիքներ կարիքաւոր դարձած են, նոյնիսկ անօթի պառկող երեխաներ կան, որոնք յաջորդ օրը անօթի դպրոց կ'երթան: