image

Մէկ օրով Պէյրութ էի. Լիբանանահայ համայնքին ձեռք մեկնելու ժամանակն է

Մէկ օրով Պէյրութ էի. Լիբանանահայ համայնքին ձեռք մեկնելու ժամանակն է

Վարուժան Ավետիքյան

 

Հասկանում ես, որ հրաշք Լիբանանում վատ է իրավիճակը, երբ օդանավակայանը կիսադատարկ է, երբ 10 հարկանի հյուրանոցում ընդամենը 6 հյուր կա, որից 1-ը դու ես, երբ դոլարային ավանդը «վերավաճառվում է» 20% զեղչով, երբ ընթրիքիդ համար վճարում ես կանխիկ դոլարով ու ռեստորանատիրոջ աչքերը հրճվանքից փայլատակում են, երբ ամենամեծ մոլում միայն վաճառողներն են ձանձրացած հայացքով նստած, երբ բանկերն իրենց կապիտալից ավելին ներդրել են կառավարական պարտատոմսերի մեջ ու հիմա գնորդ չունեն, երբ մարդիկ իրենց հաշիվներից գումարները գրեթե չեն կարողանում հանել, երբ տաքսիստն ու նրա նմամն հարյուր-հազարավորներ անհույս ապրում են: Կներեք «մոխրագույն» ստատուսի համար: Մեկ օրով Բեյրութում էի: Լիբանանահայ համայնքին ձեռք մեկնելու ժամանակն է: