Օրերս ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանը մամուլում մտահոգություն էր հայտնել, որ ռուսական փորձագետներն ու պետական այրերը ջանք չեն խնայում ռուս-թուրքական հարաբերությունների ներկայիս ճգնաժամի ֆոնին ցուցադրել հայկական ողբերգության նկատմամբ ռուսական քաղաքական մարդասիրությունը: Ըստ Հրանուշ Խառատյանի, այդ նույն փորձագետները սիրալիր անհամբերությամբ հայ հանրությանը խրախուսում են իրենց մարդասիրությամբ և արդարամտությամբ հիանալու, «միանալու» և երախտապարտ պատրաստակամությամբ դրա «առաջին ճակատում» շարվելու:
«Արեւելքի» հետ զրույցում ազգագրագետն ասաց, որ եթե ԽՍՀՄ-ի իրավահաջորդ Ռուսաստանն այսօր հայերին «հիշեցնում» է» Ցեղասպանության հետևանքները և դրա դեմ պայքարելու է մղում իր այսօրվա հակաթուրքական կեցվածքի շրջանակներում, ապա անհրաժեշտ է նրան հիշեցնել, որ իր «իրավանախորդ» ԽՍՀՄ-ը, այդ թվում` հայ և ռուս բոլշևիկները, ամեն ինչ անում էին Ցեղասպանությունից փախստական թուրքահայերին ջարդելու, նվազեցնելու, աքսորելու, Հայաստանում նոսրացնելու, և, ի վերջո, Ցեղասպանության հիշողությունը հնազանդեցնելու և լռեցնելու: «1949թ. հայկական մեծ բռնաքսորը ողջ Կովկասի տարածքից, ուղղված էր գլխավորապես «նախկին թուրքահպատակներին», հենց այդպես էլ գրված էր աքսորման որոշման մեջ: Նախկին թուրքահպատակները, բնականաբար, թուրքահայերն էին: Այսինքն, այսօրվա Ռուսաստանը հայերին և Ցեղասպանության խնդիրը պատանդ է դիտում իր քաղաքական ծրագրերում և փորձում է օգտագործել դիպվածով՝ որպես իր ընթացքի քաղաքականության լուծումների միջոց: Եւ Հայաստանի բոլշևիկյան իշխանությունները հլու հպատակ ենթակա էին այդ ծրագրերին»:
Ըստ Հրանուշ Խառատյանի ԽՍՀՄ 1930 թթ.-ի ռեպրեսիաները նույնպես ուղղված էին գլխավորապես թուրքահայ փախստականների դեմ: Նա նշեց, որ պատմաբան Արտաշես Կարինյանը դեռևս 1924ին մի հոդված է տպագրել, որը կարելի է համարել այդ գործընթացի սկիզբ: Հոդվածը վերնագրված է «Պետք է վերջ տալ հայության հավաքմանը Հայաստանում և 300.000 արևմտահայ գաղթականությանը ցրել Ռուսաստանում» վերնագրով, որում հեղինակն իր մտահոգությունն է հայտնել խնդրի շուրջ և ուղիներ առաջարկել:
«Հետագա ռեպրեսիվ գործողությունների ընթացքում ԽՍՀՄ-ին հաջողվեց զսպված պահել Ցեղասպանության խնդիրը թե' գիտական, թե' հանրային միջավայրում: Իսկ հիմա փորձում է «արտոնել» Ցեղասպանության «հիշողությունը»՝ իր ընթացիկ քաղաքականությունը կառուցելով նաև դրա վրա»,-ասաց ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանը: