Տօքթ.Նորայր Մանճեան
Օգտուելով «Կուկըլ» որոնողական համակաrգէն ,կը գրեմ Ս.Պալաթոն եւ ահա կը բացուի էջ :
Ս.Պալաթոն * Մամոնայի Նոխազը: Տրամա .Պէյրութ ,Տպ.Հայ Ճեմարանի 1947.
Ս.Պալաթոն * Վերջին Թոնդրակեցիները ,Ինքնապատում վէպ,Տպ.Մշակ,Պէյրութ 1977:
Կը կարդամ 1959 թի Հր.Գրիգիրյանի գրութիւնը (Ս.Պալաթոն,Սովետահայ գրականություն,Լաթաքիա1958,Հ.Գրիգորյան1959 էջ 249-255):
Հր.Գրիգորեան կը գրէ (Անդրանիկը իր տեսակի:Արտասահմանի մէջ կը ներկայացնէ հայրենի գրականութիւնը):
Ո՞վ է Ս.Պալաթոնը
Խաչատուր Յովհաննէսեան,Լաթաքիոյ Պրն. Խաչատուրը:
Պրն.Խաչատուրը անցեալ դարի 60 ականներուն,ընտանիքով կը տեղափոխուի Լիբանան ,Պուրճ Համուտ :Այնտեղ կը շարունակէ գրել ու հրատարակել ապահովելու հացն հանապազոր :
Ս.Պալաթոն ,Վերջին Թոնդրակեցիները ,Ինքնապատում:
Լաթաքիոյ հայութեան ,հետաքրքիր ուսուցիչը եղած է, ան կը տիրապետէր բացի մայրենիին նաեւ Անգլերէն,Ռուսերէն եւ Գերմաներէն լեզուներուն:
Պրն. Խաչատուրը 1920 թին եղած է,Երեւանի Համալսարանի Անգլերէն լեզուի ուսանող:Սովետական համակարգի մէջ էր Նորանկախ Հայաստանը: Ուսանող Խաչատուրը օր մը երբ լսարան մտած է,տեսած է անունը գրուած քարէտախտակի վրայ,իբր (հակայ):Աքսոիրէն խոյս տալո համար անցած է սահմանը դեպի Պարսկաստան,ապա Իրաք ,կը դասաւանդէ Հայոց Լեզուն Ճրապլոսի ,Եագուպիէի ,ապա Լաթաքիոյ հայկական դպրոցներուն մէջ( ԳԱՆՁԱՍԱՐ ԲԱՁԱՌԻԿ 2004 -Վասն ՀայրեեացՆ.Մ.) :
Ահա 100 տարի ետք,Պրն.Խաչատուրի գրութիւնները կը խօսին ապրողներուն:
Վերջին Թոնդրակեցին եւ Առաջին Լաթաքիացին: